Sakramenty

CHRZEST

Sakrament Chrztu Świętego udzielany jest w każdą I i III niedzielę każdego miesiąca na Mszy św. o godz. 10.00.

Rodzice zgłaszają Chrzest Święty przynajmniej dwa tygodnie przed uroczystością w Biurze Parafialnym.

Zgłaszając chęć ochrzczenia dziecka  należy przynieść:

  • akt urodzenia dziecka (odpis),
  • wyciąg z aktu ślubu kościelnego rodziców,
  • dane o rodzicach chrzestnych (imiona, nazwiska, wiek, adres zamieszkania)
  • zaświadczenie z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary.

Katecheza chrzcielna dla rodziców i chrzestnych o godz. 18.30, w sobotę przed uroczystością chrztu, w Kościele.

Chrzestnym może być ten, kto:

  • jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, lub przez tego, kto ich zastępuje, a gdy ich nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania,
  • ukończył 16 lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku,
  • jest wierzącym i praktykującym katolikiem, bierzmowanym oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i jest świadomy funkcji jaką ma pełnić,
  • jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej,
  • nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest,
  • uczniowie szkół średnich – uczęszczający na katechizację.

Chrzestni nie będący naszymi parafianami zobowiązani są przedstawić zaświadczenie ze swojej parafii o możliwości pełnienia tej godności. Świecę i Białą Szatę do sakramentu rodzice załatwiają we własnym zakresie. Rodzice i chrzestni powinni w czasie chrztu dziecka przystąpić do Komunii świętej.

BIERZMOWANIE

Chrzest jest pierwszym i najpotrzebniejszym sakramentem, który czyni nas dziećmi Bożymi i członkami Kościoła katolickiego. Ale sam chrzest nie wystarczy. Dziecko Boże powinno się rozwijać ku pełni dojrzałości.
Sakramentem chrześcijańskiej dojrzałości jest bierzmowanie, w którym Chrystus udziela nam swojego Ducha Świętego. Chrześcijaninem jest się w takim stopniu, w jakim uczestniczy się w życiu Chrystusa, do prowadzenia którego człowiek jest namaszczony Duchem Świętym. Jest to Duch prawdy i miłości, Duch odwagi do dawania świadectwa, Duch odpowiedzialności za rozwój Kościoła, Duch obecności Chrystusa w świecie. Bierzmowanie podobnie jak chrzest wyciska w duszy chrześcijanina duchową znamię, czyli niezatarty charakter. Dlatego ten sakrament można przyjąć tylko raz w życiu. Sakrament bierzmowania może i powinien przyjąć każdy ochrzczony. Aby godnie przyjąć sakrament, należy być w stanie łaski uświęcającej, odpowiednio przygotowanym i zdolnym do świadomego odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Istotnym obrzędem bierzmowania jest namaszczenie krzyżmem świętym czoła ochrzczonego wraz z nałożeniem ręki przez szafarza (biskupa) i słowami:
“PRZYJMIJ ZNAMIĘ DARU DUCHA ŚWIĘTEGO”. Zaniedbanie przyjęcia tego sakramentu jest wielką stratą, utratą rozwoju do pełni, jaką zamierzył dla nas Bóg. Świadkami bierzmowania z zasady powinni być rodzice chrzestni kandydata, a gdy jest to niemożliwe, wówczas inni wierzący, bierzmowani i praktykujący katolicy.
W czasie obrzędów sakramentu świadek kładzie prawą dłoń na ramieniu kandydata na znak, że będzie go wspierał radą i czynem w życiu zgodnym z wyznawaną wiarą.

Wykaz dokumentów potrzebnych do udzielenia sakramentu:

  • metryka chrztu,
  • zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji,
  • w przypadku osób starszych – świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej.

Kandydaci do bierzmowania uczestniczą we Mszy Świętej w niedziele i w pierwsze piątki miesiąca.
Spotkania i specjalne nabożeństwa dla kandydatów odbywają się wg ustalonego porządku i podawane są w ogłoszeniach duszpasterskich

Prawo kościelne wymaga, aby świadek bierzmowania spełniał następujące warunki:

  • miał ukończony 16 rok życia,
  • sam przyjął sakramenty wtajemniczenia (chrzest, eucharystia, bierzmowanie),
  • prowadził życie zgodne z wiarą,
  • może być to ojciec lub matka bierzmowanego.

Przygotowanie do przyjęcia sakramentu bierzmowania odbywa się poprzez:

  • systematyczne zgłębianie swojej wiary: codzienna modlitwa, coniedzielna Eucharystia, systematyczna spowiedź, czytanie prasy i książki katolickiej,
  • gorliwy udział w katechezie szkolnej,
  • udział we wszystkich parafialnych spotkaniach kandydatów do bierzmowania.

PIERWSZA KOMUNIA ŚWIĘTA

Wykaz dokumentów potrzebnych do udzielenia sakramentu:

  • metryka chrztu dziecka

Dzieci klas II przygotowują się w ciągu całego roku w ramach katechezy do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej; uczestniczą w niedzielnych Mszach Świętych z udziałem dzieci.

MAŁŻEŃSTWO

Sakrament Małżeństwa udzielany jest w soboty w godzinach popołudniowych. Miejscem załatwiania spraw przedślubnych jest parafia narzeczonej lub narzeczonego. Narzeczeni co najmniej 3 miesiące przed planowanym terminem zawarcia małżeństwa zgłaszają się do kancelarii parafialnej celem ustalenia terminu spisania protokołu przedślubnego i wypełnienia innych formalności. Spisanie protokołu przedślubnego jest zasadniczą czynnością w formalnym przygotowaniu do małżeństwa.

Wykaz dokumentów potrzebnych do udzielenia sakramentu:

  • aktualne, tj. z datą do 3 miesięcy wstecz, świadectwo chrztu i bierzmowania,
  • dowody osobiste,
  • ostatnie świadectwo ukończenia katechizacji,
  • zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej,
  • zaświadczenie o uczestnictwie w zajęciach w Poradni Rodzinnej,
  • zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego (niezbędne gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki cywilno-prawne, tzw. ślub konkordatowy dokument z USC nie może być starszy niż 3 miesiące) lub akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny,
  • wdowcy – metrykę zgonu współmałżonka.

Narzeczeni zgłaszają się w Biurze Parafialnym  3 miesiące przed planowanym zawarciem sakramentu małżeństwa z w/w dokumentami. W czasie bezpośredniego przygotowania do sakramentu należy odbyć dwie spowiedzi przedślubne.

Ślub poza swoją parafią:

Protokół spisuje się w parafii narzeczonego lub narzeczonej lub za pisemną zgodą ks. proboszcza narzeczonego lub narzeczonej, w parafii gdzie będzie odbywał się ślub. W wypadku, gdy protokół spisywany jest w parafii narzeczonego lub narzeczonej, a ślub odbywa się w innej parafii, wtedy potrzebna jest licencja do pobłogosławienia ślubu. Czasem ślub odbywa się w kościele, który nie jest kościołem parafialnym, lecz np. zakonnym, wtedy licencja jest przekazywana od parafii spisującej protokół do parafii na terenie, której znajduje się ten kościół. I ta parafia dopiero wystawia licencję do tego kościoła. Licencję między parafiami przenoszą zainteresowani narzeczeni.
Wraz z licencją zabierają także 3 egzemplarze dokumentu z USC, stwierdzające stan wolny narzeczonych.

SPOWIEDŹ ŚWIĘTA

  • codziennie podczas każdej Mszy Św.
  • w pierwszy piątek od 16:00 do 18:00

Istnieje również możliwość indywidualnego umówienia się na Spowiedź lub rozmowę duchową.

NAMASZCZENIE CHORYCH

W każdy pierwszy piątek miesiąca kapłani naszej parafii udają się do chorych, dzięki czemu każdy cierpiący ma możliwość skorzystania z sakramentu pokuty oraz przyjąć pierwszopiątkową Komunię świętą.
Wtedy również, jeśli istnieje konieczność, udzielany jest sakrament namaszczenia chorych. Adresy chorych można zgłaszać w zakrystii lub biurze parafialnymi. W przypadkach nagłych proszę wezwać kapłana w dowolnym czasie, na pewno przybędzie udzielając cierpiącym i umierającym stosownych sakramentów.

Namaszczenie chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym
niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości. Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją.
Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość.
Zmarłym nie udziela się sakramentu chorych. Sobór Watykański II na nowo ukazał pierwotny i szeroki sens
sakramentu namaszczenia chorych, które nie powinno być pojmowane jako sakrament umierających. Tę funkcję ma pełnić wiatyk – komunia św. udzielana uroczyście “na drogę” do wieczności.

Warto pamiętać, że sakrament namaszczenia można przyjmować wiele razy w życiu, a nawet kilkakrotnie w tej samej chorobie, gdy ponownie staje się ona problemem na skutek nowych komplikacji.
Prosząc o udzielenie namaszczenia chory prosi o wsparcie go szczególną modlitwą Kościoła i znakiem łaski.
Łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie Pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża, ponadto “jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone”(Jk 5,15).

POGRZEB KATOLICKI

Wykaz dokumentów potrzebnych do zgłoszenia pogrzebu:

  • akt zgonu,
  • zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku (Komunii Świętej), jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (wystawia je kapelan szpitala).